André de Ruiter over werken bij UW
André heeft al en paar keer bij UW gewerkt. In 2019 was hij hier al even, in 2021 kwam hij weer een paar maanden terug en nu werkt André bij Verpakken rood. Hij kan mooi vertellen over zichzelf en over werken bij UW.
‘Bij UW tikken ze me niet op de vingers, maar vragen ze hoe het met me gaat.’
Hoe is het om te werken bij UW voor jou?
‘Ten eerste vind ik het fijn dat ik bezig ben. Het geeft ritme in je leven en een reden om de deur uit te gaan. Dat is belangrijk voor mij. Ten tweede vind ik het fijn dat als ik er even tussenuit ben geweest, dat mensen vragen hoe het met me gaat. Ze tikken me niet op de vingers, maar vragen juist naar me. Dat vind ik heel fijn aan UW. Ik krijg meer ruimte voor mijn eigen prioriteiten. UW is daarom meer dan alleen werk.’
Is dat ook omdat mensen hier je hele situatie kennen?
‘Lang niet iedereen. Bijna niemand kent zelfs het hele verhaal. Maar dat hoeft ook niet. Het feit dat collega’s hier soms een beetje naar mijn privé vragen vind ik al genoeg. Dat doen we bij elkaar. Daarnaast maken we ook veel grapjes onderling. Als ik me goed voel, ben ik ook wel de grappenmaker en een open en behulpzame collega. Zo kennen mensen mij. Veel mensen zien me niet als het minder goed gaat, want dan trek ik mij terug.’
‘Bijna niemand kent mijn hele verhaal, maar dat hoeft ook niet’
Helpt het dat je dagelijks wordt verwacht bij UW?
‘Het helpt dat ik een paar collega’s heb waar ik mee kan dollen. Dat maakt het hier ook zo makkelijk. En ik vind het fijn om een beetje mijn eigen werk in te delen met hoe ik het prettig vind. Soms moet er gewoon werk verzet worden, maar het grootste deel van de tijd wisselt het af. Dat helpt mij ook om te blijven komen iedere dag.
Ik moet er wel voor zorgen dat ik mezelf niet voorbijloop. Het is fijn als ik even rust kan pakken en dan weer hier naartoe kom. Daar is gelukkig ruimte voor.’
‘Ik had snel met een paar collega’s een praatje en werd hartelijk ontvangen’
Dus jij zou wel tot je pensioen bij UW willen werken?
‘Zeker. Ik voel mij supergoed thuis op de afdeling. Doordat ik dingen kan bespreken met mensen. Toen ik binnenkwam bij Rood vond ik dat heel even spannend, maar als ik me goed voel maak ik snel connecties. Dus ik had snel met een paar collega’s een praatje. En je wordt hartelijk ontvangen. Dat maakt het zo mooi. Gisteren had ik me verslapen, toen vroeg mijn zus of ze mijn baas moest bellen. Ik zei nee, maar ze had het wel moeten doen. Later belde hij zelf. En zo’n gesprek is weer een motivatie om naar het werk te gaan.’
