We Wonder nog eerlijker door inhuur UW’ers
We Wonder Company verkoopt eerlijke koffie. De oprichters van We Wonder zien dat de koffie-industrie de wereld en diens bewoners schade toebrengt. Dat kan en moet anders in de hele keten, zegt We Wonder. En dat doen ze onder meer door gedetacheerden van UW in dienst te nemen. ‘Eigenlijk merken we geen verschil met iedere andere detachering.’
We Wonder verpakt per week duizenden blikken koffie van 900 gram. Het meeste gebeurt volautomatisch, maar sommige werkzaamheden worden door medewerkers van We Wonder Company uitgevoerd. In die productie hebben ze twee UW’ers via detachering in dienst: John en John. Na een periode van wennen en kennismaken werkt John op de maandag en donderdag en John komt iedere dinsdag.
Van schoonmaak naar productietrein
Het begon met de zoektocht van We Wonder naar een sociale invulling van de schoonmaak. Doordat ze UW hiervoor inhuren, hoorden ze dat er meer mogelijk was. Zo kwam de detachering van John en John op gang. Manager Frans Taapken zegt over de beweegreden: ‘Er zijn niet alleen maar jonge, succesvolle mensen die alles in de wereld mee hebben. Er zijn ook mensen die wat meer hulp nodig hebben. En als je aan de andere kant van de wereld sociaal doet, doe het dan ook thuis.’
En dat doen ze niet alleen omdat het moet. In de productie ziet Frans namelijk geen verschil tussen iedere andere gedetacheerde of collega’s vanuit UW. ‘Iedereen heeft z’n nukken. Tuurlijk, bij een detachering heb je altijd te maken met nieuwe mensen. Maar dat is bij UW niet anders dan bij een ander uitzendbureau. Ik hoop niet dat ik John en John anders benader dan andere collega’s, maar ik zie ook niet dat zij extra ondersteuning nodig hebben. Misschien is de drempel iets hoger om voor zichzelf uit te komen, als ze ergens last van krijgen bijvoorbeeld. Daar moet ik me wel bewust van zijn.’
Een inclusieve mindset
Een tip van Frans voor andere bedrijven: neem bij de opbouw van een proces al de sociale en inclusieve factor mee. ‘Bedenk goed dat je met een groep mensen werkt met andere behoeftes, en zorg dat je die behoeftes snapt en inziet. Als je de mensen inzet die cognitief wat beperkter zijn, en je hebt alleen maar Engelse handleidingen, weet je dat het mis gaat lopen. En: geef goed aan wat je zoekt. Wij hebben echt gezegd dat we mensen willen hebben die goed zelfstandig kunnen werken.’
In de toekomst blijft het hier niet bij voor We Wonder. ‘Idealiter hebben we over twee jaar een mix van mensen van UW, maar ook bijvoorbeeld statushouders. En het streven is dat mensen in meerdere lagen van de organisatie hun ding kunnen doen. Niet alleen uitvoerend, maar ook in andere type rollen.’
John heeft het naar zijn zin
Eén van de Johns is vandaag aan het werk en is hier blij: ‘Het is leuk om je te ontwikkelen. Ik hou van een beetje uitdaging, en die vind ik hier omdat ik van alles doe. Ik ben met nieuwe technieken bezig. En Frans en ik maken af en toe een geintje en een dolletje. Maar ik heb wel een bepaalde limiet. Dus dat moet ik zelf wel goed aanvoelen en blijven aangeven.’
Dat John of collega’s van UW uiteindelijk uitstromen naar een dienstverband bij We Wonder, is niet uitgesloten. Frans: ‘Dat is wel het uitgangspunt. De constructie met detachering is voor ons een veilige manier om het proberen, uiteindelijk wil je mensen aannemen in dienst. Ook omdat dat een bevestiging is dat de mensen niet een vervangbare entiteit zijn, maar als persoon onderdeel zijn van het bedrijf.’
Of loonkostensubsidie nog een rol speelt in het verhaal? Dat is één van de manieren waarop we efficiënter kunnen zijn. De loonkosten zijn lager, dat helpt om meer voor de koffie te betalen aan de boeren. Dus dat is belangrijk. En we worden ook wel bevraagd bij tenders wat we aan MVO-activiteit ondernemen. Dit draagt daaraan bij.’
Op de achtergrond zet John een kopje koffie: ‘Ik lust ook wel een bakkie. Voor tijdens de pauze is dat hier wel goed geregeld.’
